Şu yıl için arşiv: 2015

Son günlerde bazı kurum ve kuruluşlarından Özel Kurslar, Etüt Eğitim Merkezleri, Dershaneler ve Okullar hakkında yer alan haber ve yorumlarla ilgili olarak kamuoyunu bilgilendirmek amacıyla bu zorunlu açıklamaya ihtiyaç duyulmuştur.

Özel Kurslar, Etüt Eğitim Merkezleri, Dershaneler ve Okullar, 625 Sayılı Yasayla kurulmuş Özel Öğretim Kurumlarıdır.

Özel Kurslar, Etüt Eğitim Merkezleri, Dershaneler Eğitim- Öğretim açısından Milli Eğitim Bakanlığı’nın, ekonomik ilişkiler açısından Maliye Bakanlığı’ nın, çalışanların sosyal hakları açısından Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın gözetimi ve denetimi altındadırlar.

Kurumlarımız, Eğitim Kurumu olmanın disiplin ve titizliği ile özel kurum olmanın gereği olan kalite ve üretkenliği bünyesinde bütünleştirmiştir.

Bu nedenle kendilerini sürekli yenileyip geliştirmektedirler. Özel Kurslar ve Etüt Eğitim Merkezleri Öğretim ve Eğitim Kurumları olarak ülke gençliğinin eğitimine büyük katkı sağlamaktadırlar.

Özel Kurslar özellikle üniversiteye girememiş ve bir iş sahibi olamamış gençleri sokaktan, kahvehane köşelerinden, anarşiden uzak tutarak, devletin bile sahip çıkmadığı bu gençleri eğiterek topluma kazandırma görevini üstlenmişlerdir. Dolayısıyla, Kurslar ve Etüt Eğitim Merkezleri köklü bir eğitim anlayışına sahip olup; Vatanına, Milletine, Bayrağına, Atatürk İlkelerine, demokratik, Laik, Cumhuriyete bağlı gençler yetiştirmeye çalışmaktadır.

Kurslar ve Etüt Eğitim Merkezleri, her dönemde siyasal çatışmaların ve anarşinin dışında kalmayı başaran kurumlardır.

Özel Kurslar ve Etüt Eğitim Merkezleri çalışanları T.C. Milli Eğitim Bakanlığı öğretmenleridir. Yıllarca bu ülkede, köyde, şehirde, Devlet Okulunda, Özel Öğretim Kurumunda Türk Çocuklarını yetiştirmek için uğraşan ve yine Milli Eğitim Bakanlığı’nın onayı ile Özel Kurs ve Etüt Eğitim Merkezleri’nde hizmet veren değerli insanlardır.

 Özel Kurslar, Etüt Eğitim Merkezleri ve Dershaneler her özel teşebbüste olduğu gibi kendilerine verilen vergi sorumluluğunu en üst düzeyde yerine getirmekte, eğitim ücreti olarak aldıkları paranın büyük miktarının çeşitli yollarla Devletimize geri dönmesini sağlamaktadırlar.

Hayatı boyunca hiçbir Özel Kurs ve Etüt Eğitim Merkezlerinim kapısından içeri adım atmayan; Özel Kurslar ve Etüt Eğitim Merkezlerinin çalışmalarını incelemeyen bir kısım kişiler Özel Kurslar ve Etüt Eğitim Merkezleri hakkında bilgiçlik yapmanın bilgelik olduğunu zannetmektedirler.

Üzülerek belirtelim ki;

Yasalara aykırı faaliyet gösteren Dernek, Vakıf, Belediye gibi kurumların kurs ve dershane faaliyetleri gün geçtikçe büyüyen bir pazar oluşturuyor.Bütün bu kurumların yaptığı Kaçak Eğitimin Cirosu 600  – 750 Milyon TL’dir.

(Bu paranın 625 sayılı kanunla açılmış olan kurumlara aktarılması ile 90-105 Milyon YTL civarındaki meblağ devlete kurumlar, muhtasar, K.D.V. gibi vergilerle ek gelir sağlayacaktır.)

Son yıllarda bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan insanların sayısının arttığını görüyoruz.

Bu bağlamda, yasal kuruluşlar olan Özel Kurslar, Etüt Eğitim Merkezleri, Dershanelerle yasal olmayan özel ders ve kurs veren (T.C. Anayasasının 42. Maddesinde yer alan “Eğitim ve Öğretim, Atatürk İlkeleri ve İnkılapları doğrultusunda, çağdaş bilim ve eğitim esaslarına göre Devletin gözetim ve denetimi altında yapılır. Bu esaslara aykırı eğitim ve öğretim yerleri açılamaz.” 17.12.1997 tarih ve 62110 sayılı Milli Eğitim Bakanı Sayın Hikmet ULUĞBAY imzalı Genelgeye rağmen) belediyeler, vakıflar, dernekler, bürolar ve hatta bazı üniversiteler (625 Sayılı Yasaya tabi olmayan) ile evlerde özel ders verenleri ayırt edemeyenler, yasal kurumlarla, kaçak yapılan faaliyetleri özellikle aynı kefeye koyma yanıltmasını bilerek yapmaktadırlar.

Özel Kurslar ve Etüt Merkezleri, Dershaneler üst düzeyde eğitim ve öğretim yapan, çağdaş Türkiye’yi Ulu Önder Atatürk’ün emaneti olan Cumhuriyeti koruyacak bilinçte gençler yetiştiren yasalara saygılı kurumlardır. Bu kurumlar, bundan sonra da çağdaş bir eğitim sistemiyle gençlerimizin hizmetinde olmaktan gurur ve onur duyacaklardır.

 Kamuoyunun sağ duyusuna sunulur.

İster bireysel olsun isterse de toplumsal, olmayan şeyler daima arzu edilir. En çok olmasını arzu ettiğimiz şeyleri ağzımıza sakız ederiz, çünkü yok olan odur.

Ülkemiz insanlarının en çok istediği ve arzu ettiği şeyde hoşgörü ve uzlaşmadır. Yok olanda odur, yaşanan kültür değerleri olarak hayat bulmayan en temel sorunlarımız hoşgörü ve uzlaşmadır.

Hoşgörü ve uzlaşmanın bir erdem ve bilgeliğin gereği olduğunu bilmemize rağmen, yaşamın kültürel değerleri olması yönünde en az çaba harcadığımız şeylerin başında gelir. Bu nedenle ülkemiz ve insanlarının sorunları bir türlü çözülemez.

Sorun üstüne sorun üretmek bela ve musibetlerle dolu bir yaşam sürmek, acılarla dolu arabesk bir yaşamı benimsemek ortak kaderlerimiz oluyorsa, Hoşgörü ve Uzlaşma kültürünün yaşam biçimi olmamasındandır.

Hoşgörü uzlaşmanın temelidir. Hoşgörü bir yaşam kültürü olarak benimsenmedikçe ve toplumsal kültürün temel unsuru olmadıkça, uzlaşmaya varılması pek mümkün olmayacağı gibi yaşam kültürü olabilmesi de hemen hemen imkansızdır. Bireysel ve toplumsal olarak da hoşgörünün ne olduğunu tam olarak ta anlayabilmiş değiliz. Farklı fikir, düşünce ve eylemlere katılmamayı ama saygı duymayı hoşgörü olarak değerlendiririz. Pek çoğumuzun yaptığı şudur:

“katılmıyorum” veya “katılmam mümkün değil” diye söze başlar ve kendi dayatmalarımızı kabul etmeye çalışarak yoğun çaba sarf ederiz, kabul ettiremediğimiz zaman diğerlerinin fikirlerine saygı duyduğumuzu nezaketen söyleriz. İşte bu nedenle de nezaketen söylediğimiz şeyleri de hoşgörü zan ederiz.

Dayatmalarımızı ertelemeyi, ısrardan şimdilik kendi isteğinizle vazgeçmeyi ve bunu nazikçe söylemeyi hoşgörü olduğunu zanneden bir birey ve toplum, hoşgörü ve uzlaşma kültürünü asla yaşam tarzına dönüştüremez. Nezaketen söylediğimizle içimizde sakladığımız şeyler çok farklıdır.

Asıl söylemek islediğimizi hep içimizde saklarız. Karşımızdaki farklı görüş sahibi de bunu pek iyi anlar ve o da kendi arzusunu içinde saklar, tıpkı kendimizin yaptığı gibi. Vermek istediğimiz ve nezaketen söylemek zorunda kaldığımız “saygı duyuyorum” mesaj şudur. “şu anda sana gücüm yetmiyor, sana haddini bildirmeyi şimdilik erteliyorum, ama bundan vazgeçmiş değilim, yakında görürsün.”

Haddini bildirme arzusunu ertelemeyi hoşgörü sanan bir toplum asla uzlaşma kültürünü hayata geçiremez.

Hoşgörülü insan; konulara ve sorunlara, koşulsuz ve önyargısız bakmayı bilir. Anlamaya çalışır, çünkü anlayamadığınız her şey size sorun olacaktır.

Anlayabilmenin ön şartı olumlu düşünmek ve olumlu yaklaşım becerisi kazanmaktan geçer. Olumlu düşünce ve yaklaşım anlamayı kolaylaştırır, sizi bilgeliğe adım adım yaklaştırır ve rahmet kapılarının açılmasına olanak sağlar. Tasa, kaygı ve korku olumlu yaklaşım becerilerinin engelleri olduğu gibi anlamayı da güçleştirerek bilgelik yolunda ilerlememize engel olur.

Anlayabildiğiniz her şey size ön yargılarınızın ve dayatmalarınızın test edilmesine imkan sağladığı gibi, yanlışlarınızla döne bilme fırsatını yakalayarak bilgilerinizi pekiştirir.

Büyük adamların en temel özelliği anlamak için çaba sarf etmek ve olumlu yaklaşım becerileri kazanarak, nasıl yapabilirime odaklanmaktır. Büyük adamlar anlayışlarıyla, düşünce ve davranışlarında küçük olduğu noktaları görebilen, test edebilen ve yanlışlarından dönmeyi becerebilen, eksiklerini görerek geliştirebilen insanlardır.

Önyargı ve dayatmalarımızın katılığı; sizlerin kin ve nefret duymanıza, başkalarını dışlamanıza , alanlarınızı daraltmaya ve sonunda da yalnızlığınıza neden olur. İşte bu nedenle büyük adamlar kin duymaz,öç almaya yeltenmez ve yalnızca böylesine bayağı davranışlarda bulunma arzularının nedenlerini anlamaya çalışırlar. Bu nedenle de büyük adamlar; sevginin, erdemin ve bilgeliğin önderleri olur, birleştirici ve bütünleştirici özellikleri ön plana çıkar.

Kendinizi anlamadan başkalarını anlayabilmek oldukça zordur. Kendi yanlışlarınızı düzeltmeden başkalarının yanlışlarını da düzeltemezsiniz.

Hoşgörü olumlu düşünce ile anlamak, anlamaya çaba sarf etmektir. Anladığınızda da olumlu düşüncenin gücüyle, olumlu ve ortak paydaları görebilir, uzlaşmaya varabilirsiniz.

Uzlaşma birlikteliği, sevgiyi dayanışma ve yardımlaşma arzularını besler. O andan itibaren de sorunlar çözümlenmeye başlar, üreticilik ve yaratıcılığınız artar. Yetenekleriniz geliştikçe “Deniz bitti” edebiyatı yapmaktan vazgeçersiniz.

Hoşgörülü günler dileğiyle…

“Bir insan, ülke ve milletine yararlı bir iş yaparken, gözünden bir an uzak bulundurmama zorunda olduğu genel kural, milletin gerçek eğilimleridir.”

M. Kemal ATATÜRK